Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi

Türk eğitim sistemi; yirmi milyona yaklaşan öğrenciyi, bir milyona yaklaşan öğretmeni ve on binlerce eğitim kurumunu içine alan, oldukça büyük çaplı ve bir o kadar da karmaşık bir yapıdır. Bu karmaşık yapı içinde yer alacak öğretmenlerin Türk eğitim sistemini tüm boyutlarıyla anlayabilmeleri ve değerlendirebilmeleri gerekmektedir. Bunun yanında öğretmenler birer yönetici adayıdır ve Türkiye?de, hizmet öncesinde eğitim yöneticiliğine yönelik herhangi bir eğitim süreci bulunmamaktadır. Bu nedenle, öğretmen adaylarının lisans düzeyinde, Türk eğitim sisteminin yönetimi konusunda da belirli bir formasyona sahip olmaları önemlidir. Bu gerekliliklerden hareketle YÖK, Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi adlı bir dersi eğitim fakültelerinin lisans programlarına eklemiş ve bu derse ilişkin bir çerçeve çizmiştir. Bu kitapta, YÖK?ün bu çerçevesiyle uyumlu biçimde, Türk eğitim sisteminin ve bu sistem içinde bir alt sistem olarak yer alan eğitim kurumlarının ve okulların yönetimine ilişkin çok yönlü bilgiler verilmiş ve değerlendirmeler yapılmıştır. Kitabın ilk dört bölümünde Türk eğitim sisteminin amaçları, temel ilkeleri, yasal dayanakları ve yapısı ile sistemi yürüten yapı olan Millî Eğitim Bakanlığı ele alınmıştır. İlerleyen üç bölümde yönetim bilimine ve yönetim biliminin okul yönetimine uygulanmasına ilişkin kuramsal bilgi ve tartışmalar ele alınmıştır. İlerleyen beş bölümde okul yönetiminin boyutları olarak düşünülebilecek olan çalışan hizmetleri, öğrenci hizmetleri, eğitim-öğretim hizmetleri, kurumsal işletme hizmetleri ve okul-çevre ilişkisini sağlamaya yönelik hizmetler ele alınmıştır. Son bölümde ise bu kitabı benzerlerinden farklı kılacak biçimde, eğitim örgütlerinin örgütsel iklimini oldukça etkileyeceği düşünülen çalışma yaşamına ve protokole ilişkin davranış kuralları irdelenmiştir. Kitap, lisans düzeyinde belirtilen derste kaynak olarak değerlendirilebileceği gibi, Türk eğitim sistemi ile ilgili lisans ve lisansüstü düzeyindeki dersler ve yürütülen çalışmalar için de bir başvuru kaynağı olarak değerlendirilebilecektir.