Oyuna Gelme

Duyguların gücü adına! Güç sende artık! “Duygu ve güç aynı cümlede mi? Saçmalamışsın! ” dediğini duyar gibiyim. Değneğin diğer ucunu tutmaya yeltendiğini de görüyorum tam şu anda. ‘Önce beni bir dinle,' derim. Bu kitapla bir şekilde yolunun kesişmiş olmasının da mı hatırı yok canım? Niyet ettik karşılıklı halleşmeye işte, izin ver kendimi ifade edeyim. Hem yanılıyorsam belki sen de bana bir iyilik yapıp zihnimle aramı yaparsın da barışırız. Zira kendisini sadece işim düşünce arayalı epey zaman oldu. Kayıtlı düşüncelerin kitabı elinden fırlatmanı söylüyorsa, DUR!”. Bir de kalbinin oluruna başvur. Onay alırsan 10 Sayfalık avans ver bana. Sonra istersen camlarını silmek için kullanırsın sayfalarımı. İşe yararım bari. Gazete kadar olmasa da iyi temizlerim camlarını. İçeriye bakışını sağlayamadım ama pencereden dışarıya bakışını parlattım der, avuturum kendimi. Duygularımızın kontrolünü elimize alana kadar zihin bizi yönetir. Bunu da sencillik ve bencillik oyunlarını kullanarak yapar. Nasıl mı? Dilim döndüğünce ve en güvendiğim dostum yüreğim yettiğince anlatacağım ama sen de zihninle değil bilincinle okumaya çalışacağına söz ver ki bir işe yarasın karşılıklı çabamız.