İki Fincan Kahve

İlk kitaptan sonra bir Temmuz günüydü. Hayatım boyunca unutmak istemeyeceğim bir gün. O narin ellerinden bir günde iki fincan kahve içtim. Gözlerine ilk defa bu kadar uzun baktım. Aylardan Temmuz, hava memlekette bir hayli sıcak. İçime gelen ferahlık, verdiğin suyun soğukluğu değildi. Tüm sır senin ellerinden içmiş olmamdı. O büyük ceviz ağacının sardığı balkonda seninle oturmak… Seni görünce konuşamadığım dakikalar… Yazdıklarımı ve yazacaklarımı kimsenin anlamasını değil, sadece senin anlaman yeterli. Beni viran eyleyen ahu gözlerin sahibi. Derdim de sensin dermanım da. Şifam sensin bu hayatta bilirim. Senden öncesi yoktu, sonrası da olmayacak… Ahu gözlerin sahibine! M.A.