Cuma Mektupları

Ya, elma ağacı? Küçük ve yumuşak cinsli elma ağacı. Isırdığın zaman un kurabiyesi gibi ağzında dağılan elmaları olurdu. Birkaç yıl üst üste hiç meyve vermemişti. Bir gün bana "git şu baltayı al, tersiyle yavaşça elma ağacının köküne birkaç tane vur, ben sana ne yaptığını sorduğumda meyve vermediği için keseceğini söyle" Gülünç biraz da aptalca bir oyun gibiydi. Yaptım dediklerini. Sonra sen "bırak kesme, belki bu sene meyve verir" demiştin. Sonra da şimdi bu elma ağacı kesilmekten korktuğu için seneye meyve dökecek demiştin. Tesadüf idi. Gülünçtü. Aptalcaydı. Ama elma ağacı o sene bütün mahalleye yetecek kadar meyve verecekti. Toplamakla bitiremediğimiz kadar çok. O yılki elmanın çokluğuna canlı tanıklar var. Ama sebep sonuç zinciri arasındaki irtibat tamamen öznel. Nankör çocuklarını durmadan vazgeçmeden küsmeden besleyen tabiat ananın, belki çok ayrıcalıklı birkaç dostunu tanıyacak bilinci vardır. Mezarının başındaki çam ağacı nasıl büyümüş biliyor musun, hem de hiç sulanmadan, bakılmadan, çapalanmadan.