Osmanlı Atları

1904'te Askeri Baytar Okulu'nu bitiren İhsan Abidin 1921 yılında İstanbul Askeri ve Sivil Baytar Mektepleri'nin "Baytar Mekteb-i Alisi" ismi altında birleştirilmesi üzerine bu okulun hıfzıssıhha ve zootekni müderrisliğine getirilir. Tarım Bakanlığı Müsteşarlığı (1927 – 1931) yaomış, zootekni alanında önemli hizmetleri de olmuştur. İhsan Abidin Bey, Yüksek Ziraat Enstitüleri, hara ve depoların kurulmasında önemli rol almıştır. Yurt içinde ve Avrupa'da yayınlanan birçok makaleye ve on beşten fazla kitaba imza atmıştır. Günumüzde de başvurulan kıymetli bir kaynak, "At ve Atçılık" üzerine yapılan en önemli araştırma olan İhsan Abidin [Akıncı]'nın "Osmanlı Atları" isimli eseri, yüz yıl sonra okurları ile tekrar buluştu. İki yüz yetmiş dokuz sayfa metin ve kırk sekiz fotoğraf ihtiva eden eserde; Avrupa ve Afrika'dan örnekler verirken Asya'nın en ücra köşelerine kadar uzanıp at cinslerinin bakımları, beslenmeleri, özelliklerinden bahsederken; At yetiştiriciliğinin önemine vurgu yapılıyor. İhsan Abidin [Akıncı] bu eserinde hicri ikinci ve miladi dokuzuncu yüzyıllarında yaşamış bir Arap edibin sözlerini naklediyor: " Bir katip yaprakları ne kadar kolay çevirirse Türk atlıları da düşmanı o kadar kolay çevirirler. Türkler, yanlarından başka atın geçmesine tahammül edemeyen atları tanırlar ve onlar ancak harpte denenmiş atlara güvenirler..." İsmail Habib Sevük, "At Türk'le Türkleşti" derken dilimizin zenginliğine vurgu yaparak at ile ilgili atasözlerinden örnekler de veriyor; "At muraddır" sözünde Türk milletinin ata en paha biçilme bir paye verdiğini görüyoruz.