Gönül Demliği

Hiçbir karşılaşma tesadüfi değildir Burası “Gönül Demliği” Yolu aşk olan buyursun gelsin Gönül Demliğimiz'de demlensin GÖNÜL DEMLİĞİ Ölüm yaprak gibi dökülür önce Kıyamet kopar ateşin içimde Çiğ tanesi gibi yanar yürekte Bir ah aldım ki yosun tutmaz bende Tuz ekmek hakkı değil ki sol yanım Hiçbir yere ait değil ki ağrım Bir bozuk saat gibi sende kaldım İnce uzun bir yolda gide gide Yalnızlık usulca kokunla sindi Akışı belli olmayan nehirdi Kül renginde bir tıkızlık gibiydi Üç beş nefesli kısacık ömürde Eser eritir hüzün gözyaşını Dalında infaz eder pişmanlığı Birden apansız harlanır yangını Kurur düşlerim bir kuytu köşede Gam vurur dilime sızlar evvelim Bir bir tükenir takvimde ahirim Ecele yok ki hacet biçareyim Kırık dökük son perde indiğinde Kor prangalar içinde nefessizim Kaç bahar söndü deli divaneyim Ta şurama katık bıçaktır derdim Tek tek öldü aklım fikrim zerrende Bu kördüğüm sonsuz soluksuz bitmez Hiçbir dilek avuç içinde dinmez Dokunur kalem kâğıda der demez Ten tir tir titrer gönül demliğinde