Halkla İlişkiler Uygulamaları

Halkla ilişkiler, her türden örgüt ile toplumsal mozaiği oluşturan kamusal gruplar arasında karşılıklı anlayış, güven ve işbirliğine dayalı ilişki oluşturmayı hedefleyen bir iletişim disiplinidir. Tarihsel bağlamda halkla ilişkiler; iletişim teknolojileri, kitlesellik ve rekabet gibi faktörlerin etkileşimi sonucunda ortaya çıkan bir fenomen olarak değerlendirilebilir. Çok yönlü sosyo-ekonomik ve politik gelişimlere bağlı olarak alanın 20. yüzyılda, hızlı bir ilerleme kaydettiği ve yaygınlık kazandığı görülmüştür. Bir taraftan Bernays, Cutlip ve Center gibi çeşitli teorisyenler tarafından halkla ilişkilerin bilimsel temelleri atılırken diğer yandan örgütlerde halkla ilişkiler birimleri kurumsal olarak ortaya çıkmış ve üniversitelerde akademik bir program olarak okutulmaya başlanmıştır. Gelinen noktada halkla ilişkiler, örgütlerin standart bir uygulama birimine dönüşmüştür. Halkla ilişkiler bir asrı aşan evrimi sonucunda, ortaya çıktığı ilk yıllardaki medya ilişkilerinin çok ötesine geçmiş ve bugün çok çeşitli uygulamaları içinde barındıran geniş kapsamlı ve çok boyutlu bir alana dönüşmüştür. Halkla ilişkiler uygulamaları, örgütlerin paydaş gruplarıyla daha etkili bir iletişim kurma ve daha sağlıklı ilişkiler geliştirme amacına hizmet eden bir dizi yönetsel aracı içermektedir. Halkla ilişkiler uygulamaları sektörden sektöre, örgütten örgüte ve hatta dönemden döneme farklılık gösteren geniş bir yelpazeden oluşmaktadır. İletişim ve ulaşım teknolojileri temelinde hız kazanan küresel değişimler doğrultusunda, uygulamaların kapsamının da dinamik bir biçimde her geçen gün daha fazla çeşitlendiği görülmektedir. Bu kitap, halkla ilişkiler uygulayıcılarının, örgütlerde oldukça sık rastladığı uygulama konularını ele almakta olup temel ve güncel bilgiler doğrultusunda alan yazına kaynak bir eser sunmayı amaçlamaktadır.