Evdırehım Rehmı Hekarı; Nujenkirina Helbeste Kurdı u Avakirina Şanonameye Di Edebıyata Kurdı De

Helbestkar, şanonamenus u pexşanuse pirhel Ebdurrehim Rehmi Hekari (1890-1958), endama çalak e gelek rexistinen Kurdi (weke Komeleya Xwendekaren Kurd bi nave Hevı, her wiha endame dameziriner e Komeleya Teali ya Kurdi de), bi bandora nivisa Ewropaye cara yeke di diroka edebiyata Kurdi de, form u awayeki nu ye huneti aniye nava edebiyata Kurdı u bi Kurdan daye naskirin nu ye huneri şanoname ye u formeke edebiyata rojavayi ye. Nivıskar ji çend çavkaniyen oli av vexwariye, ji bo çareseriya pirsgireka neteweyi xwediye fikreke İslami buye: Hewl daye tegihiştina oli u perspektifa İslamiyattan di poteya bira welatperweriya Kurdi de bihaline: yan, xwestiye ol u nijade bi hev ve bikelijine. Ev taybetmendiyeke perspektifa Hekari ye. Ebdurrehim Rehmi Hekari, yekemin helbestkare hevçers e Kurd e ku berhemen xwe di kavareke Kurdi de weşandiye; her wiha kovar kiriye wasiteyek ji bo pekanina projeyeke nukirina helbeste. Wi di helbeste de keşeya pençeye di helbesta Kurdi de bi kar aniye; bi vi awayi ew di vi wari de buye reber: Ez mame sewı be da u bab im Xaniye mi sotin, ez malxirab im Babe mi kuştin bedin kutfaran Muhtac im iro deste neyaran