İbn-i Rüşd

Kurtuba'dan hukukçu bir aileden ve aynı ismi taşıyan ünlü bir hukukçunun torunu olarak 1126 yılında dünyaya gelmiştir. Ibn Rüşd'ün Kurtuba kadısı olan babası Ahmed gibi dedesi de maliki fukahasındandı. Islam uleması dedesine 'Birinci Ibn Rüşd', babasına 'Ikinci Ibn Rüşd', kendisine de 'Üçüncü Ibn Rüşd' demiştir. Kurtuba Camisi'nin büyük şeyhi olan Ibn'ül Furati, dedesinin fetvalarını toplayarak bir kitap meydana getirmiştir. Bu kitabın asıl nüshası Paris Milli Kütüphanesi'nde bulunmaktadır. Ibn Rüşd eğitim hayatına babasından dini ilimleri öğrenerek başladı. Kelam, fıkıh ve edebiyat alanında eğitim gördü. Hocaları arasında zamanın meşhur bilginlerinden Ebu'l Kasım, Ibn Beşküval, Ebu Mervan, Ibn Meserre, Ebubekir Ibn Semhun ve Ebu Cafer Ibn Abdülaziz gibi şahsiyetler bulunuyordu. Ebu Cafer ile Mazeralı Ebu Abdullah'tan icazet aldı. Valencialı Ebu Mervan Ibn Huryul (Ibn Cürbül) ve Ebu Cafer Harun'dan felsefe, matematik ve tıp öğrenimi gördü. Onunla devrin ünlü hekimi Ibn Zühr (Avenzohr) arasında yakın bir dostluk bulunmaktaydı. Ebu Muhammed Ibn Rızk'dan ise fıkıh dersleri almıştır. Gençliğinin ilk yıllarında teoloji ve hukukla meşgul olan Ibn Rüşd, daha sonraları tıp ve tabiat ilimlerine ilgi duymuş ve otuz yaşındayken ünlü tıp eseri Külliyat (Latincede Colliget) adlı eserini bitirmiştir. Seneler geçtikçe hukuktan uzaklaşmış ve metafizik düşüncelere geçmeye başlamıştır. Felsefe üstatlarıyla yakınlık kurmuş, Aristoteles'i insanları aydınlatacak bir Tanrı elçisi olarak görmeye başlamıştır.