Çimenler Ezilirken;Ufak Olan Ben Değilim

Yıllardır çok canım sıkılır!Kendimi çok küçük zannederim!Hep kendime kaçacak köşe-bucak ararım;bulunca duvarlar, surlar örerim;yıkılınca bir daha inşa ederim; yine devrilir,taşları üst üste yeniden dizerim! Sürer gider, hayat gibi!Bunca yıllık tecrübenin bana verdiği mesaj var:"Ufak olan ben değilim, filler iri!"***"Çimenler Ezilirken kısa öykünün güçlü örneklerini içeriyor. Kısa öyküden beklenen o şaşırtıcı, düşündürücü ve derinleştirici evrenini okurun önüne koyuyor, hem de çekiniksiz bir dille. Bu dil ironiyi de politik olanı da kullanmaktan çekinmiyor. Kurulması gerekeni inşaa etmek için ana metne alt-üst-yan metinler ekleyerek metni genişletiyor. Yıkılması gereken mutlaklıkların üzerine de güçlü bir şekilde gidiyor; bunu bazen şifreleyerek bazen de açık açık meydan okuyarak yapıyor.Çimenler Ezilirken bir ilk kitap olsa da, içerdikleriyle çok kitaptır.Yazar Ahmet Taştabanoğlunun çıkışı yakından izlenmeli..."